Ogólnopolskie Zawody w Długodystansowych Wyścigach Konnych - Toporzysko,
27-29 września 2002 r.

Po kilkuletniej przerwie polscy jeźdźcy rajdowi znów mogli uczestniczyć w długodystansowych wyścigach konnych w górskich rejonach. Gościny udzielił ośrodek Klubu Sportowego "Bór" Toporzysko, malowniczo położony na skraju lasów w Beskidzie Makowskim.

W wyścigu na dystansie 88 km prym wiedli zawodnicy zza południowej granicy. Spośród polskich jeźdźców na trudne górskie trasy wyruszyli reprezentanci KJ Solec w Bieruniu oraz przedstawiciel KJ Champion z Łodzi. Dystans został rozegrany na 22-kilometrowej pętli prowadzącej leśnymi i wiejskimi drogami oraz wierzchowiną Działu Spytkowickiego. Z powodu ciągłych deszczy padających w ostatnich dniach przed zawodami polne drogi stały się grząskie i błotniste, a na niektórych odcinkach zamieniły się w kamieniste koryta. Szczególnie niebezpieczne były rozjeżdżone koleiny dróg prowadzących skrajem polan na wierzchowinach.

W tym trudnym terenie dwa konie zgubiły podkowy. Zawodnik słowacki dopiero po kilkunastu kilometrach zorientował się, że jego wierzchowiec biegnie "boso" i, niestety, został wyeliminowany na bramce z uwagi na kulawiznę konia. Ekipa KJ Solec w Bieruniu przejechała trasę bardzo uważnie i wykazała się lepszą spostrzegawczością - juniorka Katarzyna Wikarek, której koń również zgubił podkowę, doprowadziła swojego rumaka do stajni w ręku i jako jedyna osoba z tej drużyny nie ukończyła zawodów. Warto podkreślić, że zawodnicy z Bierunia jechali zespołowo, a Tomasz Tura po mistrzowsku przeprowadził mniej doświadczonych jeźdźców przez niełatwy, górski teren.

Tak jak na większości zawodów ogólnopolskich w długodystansowych rajdach konnych, organizator przygotował dystans 42 km dla amatorów i adeptów sztuki rajdowej. Do przeglądu stanęło 13 koni, wystartowało 12, a bieg ukończyło 9. Zwycięzcą został Jarosław Piergies na koniu Bajkał z OGTJ Dyzma w Zawoi. Wszyscy, łącznie z Piergiesem, byli zaskoczeni, bo do pierwszej nagrody typowali zawodnika, który uzyskał najszybszy czas przejazdu. Jednak w tej klasie, nazywanej "rajdową podstawówką", tempo stanowi jedynie współczynnik przy przeliczeniu punktów otrzymywanych za parametry fizjologiczne określające stan konia na mecie. Liczy się to, w jakiej kondycji koń zamelduje się na bramce weterynaryjnej. Ponieważ w Toporzysku wyścig odbywał się na trudnej trasie czas wejścia na bramkę w najłatwiejszej klasie ustalony został na 20 minut. Dodatkowe 5 minut na odpoczynek bardzo się przydało, gdyż kilka koni pojawiło się na bramce w stanie bliskim dopuszczalnej granicy (tętno 58, ruch C). Paru zawodników uprawiało w Toporzysku jeździectwo krajoznawcze, korzystając z pięknej pogody, jaka zawitała w góry w niedzielę.

Uczestnicy zmagań w Toporzysku zwracali uwagę na to, że na kolejnych kilometrach trasy konie zaczynały poruszać się swobodniej - "patrzyły pod nogi", a na zjazdach i podjazdach mocniej pracowały zadami. Myślę, że każdy jeździec chociaż raz powinien zmierzyć się z trasą w górach. Jazda w takim terenie wymaga większych niż na nizinach umiejętności i elastyczności, a także "końskiego" zdrowia i "żelaznej kondycji" zarówno od koni, jak i od jeźdźców.

Copyright by www.endurance.pl Wszelkie prawa zastrzeżone

| Wstecz | | Webmaster | Strona główna